صفحه اصلی   ارتباط با ما

Top of Box
Login ورود کاربران
کلمه کاربری

رمز عبور


Bottom of Box
Top of Box
Statistics آمار بازدیدکنندگان کاربران آنلاین : 25
بازدید های امروز : 10,540
بازدید های دیروز : 13,818
کل بازدید ها : 45,432,574
بازدید از این صفحه : 5299
پر بازدید ترین روز : 1392/2/23
بیشترین بازدید : 41593
بیشترین کاربر آنلاین : 623
Bottom of Box
Top of Box
با قرار دادن لینـک و لـوگـوی ما در وب سـایت یا وبـلاگتان جـهت معرفی و تـشویق بـازدیـدکنندگان به بازدید از این سایت از اجـر معنوی آن بهره مند شوید
Logo of Monazere.ir
Bottom of Box

برنامه نویسی اختصاصی
هاست 50 مگابایت
یک دامنه ir
ریسپانسیو
قابلیت ارتقا


مساوی نمودن امام علیه السلام خود را با مردمان تنگ دست

23. ثم اللّباس: استعدى زياد بن شدّاد الحارثي الخ چون آن‌چه را ابن دأب در این‌جا نقل کرده است خالی از غلق نبود لهذا از آن صرف نظر کرده و مشابه آن را از نهج البلاغه نقل می‌کنم: [392]

قال له العلاء يا امير المؤمنين اشكوا اليك اخي عاصم بن زياد، قال و ماله؟ قال لبس العباءة و تخلى من الدنيا. قال علي به. فلما جاء قال: يا عدي نفسه لقد استهام بك الخبيث، اما رحمت اهلك وولدك. اترى الله احل لك الطيبات و هو يكره ان تاخذها؟ انت اهون على الله من ذلك. قال: يا امير المؤمنين هذا انت في خشونة ملبسك و جشونة ماكلك. قال: ويحك اني لست كانت، ان الله فرض على ائمة الحق ان يقدروا انفسهم بضعفة الناس كيلا يتبيغ بالفقير فقره.

علاء به آن حضرت عرض کرد: یا امیرالمؤمنین از برادرم «عاصم بن زیاد» شکایت می‌کنم، حضرت فرمود: برای چه؟ گفت: گالیمی پوشیده و از دنیا دوری گزیده، فرمود: او را نزد من بیاورید، چون آمد حضرت فرمود: ای دشمنک خود، شیطان ناپاک خواسته ترا سرگردان کند، آیا به زن و فرزندت رحم نکردی، آیا چنین می‌پنداری که خداوند برای تو چیزهای پاک و پاکیزه را حلال کرده، ولی کراهت دارد و نمی‌خواهد که تو از آن‌ها بهره‌مند گردی؟

«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ» [393]

تو پست‌تری از این‌که خداوند نعمتی را به تو حلال کند و نخواهد که از آن بهره بری!

عاصم عرض کرد: یا امیرالمؤمنین این کار من مانند کار تو است که در لباس زبر و خشن و خوراک سخت و بی‌مزه سر می‌کنی. حضرت فرمود: وای بر تو، من مانند تو نیستم، زیرا خدای تعالی بر امامان حق واجب گردانیده که خود را با مردمان تنگ‌دست برابر و مساوی نمایند تا این‌که فقر و تنگدستی آنان را پریشان نکند و از جای نَکَند.

تأیید می‌کند گفتار فوق را آن‌چه ذیل صفت ششم گفته شد مراجعه شود.

 

[392].نهج البلاغه کلام 200.

[393].الاعراف: 32.