سبب اختلاف بدعت‌گذاری اصحاب

1. عن اِبنِ عباس قالَ خَطَبَ رَسُولُ اللهِ(ص) فَقالَ یا اَیّها النّاسُ اِنّکُم مَحْشُورُونَ (الی الله) حُفاتاً عُراتاً عُزّلاً ثُم قالَ: اَلا وَ انِّ اَوّلَ الخلائِقِ یُکْسی یَوْمَ القِیامة اِبراهیمَ الا وَ انِّه یُجاءُ بِرِجالٍ مِنْ اُمَّتی فَیُؤخَذُ بِهِمْ ذاتَ الشِمالِ فَاَقُولُ یا رَبِّ اَصْحابی فَیُقالُ انّکَ لا تَدْرِی ما اَحْدَثُوا بَعْدَکَ فَاَقُولُ کَما قالَ العَبْدُ الصّالِحُ «وَكُنتُ عَلَیهِمْ شَهِیداً مَا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیتَنِی كُنتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیهِمْ[2]» فَیقالُ اِنَّ هؤُلاءَ لَمْ یَزالُوا مُرتدّینَ عَلی اَعْقابِهِمْ مُنذُ فارَقْتَهُمْ

خلاصه ترجمه حدیث فوق: ابن عباس می‌گوید پیغمبر(ص) خطبه خواند و فرمود ای مردم ـ شماها محشور می‌شوید در روز قیامت در حالتی‌که پای برهنه و عریان و از هم‌دیگر کناره‌گیری کرده سپس فرمود بدانید اول کسی که در آن روز پوشانده می‌شود حضرت ابراهیم است آگاه باشید مردانی از امت مرا می‌آورند و به جانب چپ (جایگاه جهنّمیان) می‌برند در این هنگام من عرض می‌کنم: خداوندا این‌ها اصحاب من بودند خداوند می‌فرماید تو نمی‌دانی پس از تو ایشان چه کارهایی کردند این‌ها بعد از تو عقب گرد کردند.

حدیث بالا را صحیح بخاری (چهار جلدی طبع بیروت دارالمعرفة) در جلد 3 کتاب التقیه صفحه 127 نقل کرده است.

2. عَنِ الحَلاء ابن المُسَیِّبْ عَنْ ابیهِ قالَ: لَقیتُ البَراءَ بنِ عاذِبْ فَقُلْتُ طُوبی لَکَ صَحِبْتَ النّبی(ص) وَ بایَعْتَهُ تَحْتَ الشَّجَرةِ فَقالَ یَابنَ اَخِ اِنّکَ لاتَدْرِی ما اَحْدَثْنا بَعْدَه.[3]

(ترجمه حدیث): براء بن مسبب ـ از پدرش نقل می‌کند که می‌گوید براء بن عازب را ملاقات کردم و باو گفتم گوارا باد ترا مصاحبت پیغمبر(ص) او در جواب من گفت ای پسر برادر نمی‌دانی که ما بعد از پیغمبر چه چیزهایی را از پیش خود احداث کردیم (بدعت گذاردیم).

حدیث فوق را با اندکی اختلاف در عبارت، صحیح مسلم (پنج جلدی که یک جلد آن فهرست است طبع دارالفکر بیروت طبع دوم) در کتاب الجنة و صفة نعیمها و اهلها باب فناء الدنیا صفحه 2195 نقل کرده است.

بابویهی: آقای نوبختی به مضمون این دو حدیث بالا هشت حدیث در کتاب‌های معتبر اهل تسنن[4] یافته‌ام ولی به جهت اختصار فقط د و حدیث از آن‌ها را برای شما نقل کردم و بدانید که تمام آن حدیث‌ها به یک نقطه حساس مهمّی نظر دارند و آن ‌همان انقلابیست که بعد از رحلت پیغمبر صلی الله علیه و آله در اصحاب رخ داده و باعث ارتداد آنان گشته و آیه شریفه‌ایکه در پیش قرائت شد به همین نقطه اشاره فرموده است.

[2]. المائده: 117

[3]. صحیح بخاری در کتاب«بدء الخلق باب غزو الحدیبیّه» نقل کرده.

[4]. از قبیل صححین، موطأ، مسند، طبقات، اصابة و غیر اینها. و نیز صحیح بخاری جزء 4 کتاب الفتن ذیل آیه شریفه َاتَّقُوا فِتْنَةً لاَتُصِیبَنَّالخ احادیث فوق را نقل کرده است.