بابویهی: آقای نصرتآبادی اشتباه جنابعالی همینجاست به این گفتار من توجه نمایید مطلب برای شما حلّ شود و اسراری که در اینجا پنهانست برایتان هویدا گردد:
آقای نصرتآبادی این انسانِ ناقصِ قاصر که هیچگونه از آینده خود اطلاعی در دست ندارد، برای باقی ماندن یک مؤسّسه ناچیز خود و برای دفاع از خطرهای احتمالی، آنگونه استحکامات و تجهیزات گوناگون را فراهم مینماید، آیا خداوند حکیمی که عالم بما کان و مایکون است (و از جمیع پیشآمدهایی که در تمام عصرها و زمانها متوجه دین خواهد شد مطلع است و چنانچه پیش از وقوع آنها اسباب دفاع و حفاظت آنها را مهیا ننماید البته دینش را قلع و قمع خواهند کرد) دین خود را یله و رها میکند و از خطرها قطعی و یقینی آن دفاع نمینماید.
بابویهی: آقای نصرتآبادی و آقای نوبختی البته بدانید خداوند متعال نقشههای یهود و کفار قریش و دیگر دشمنان و خطرات آنان را همواره به پیغمبرش وحی میفرمود و تمام کلیات و جزئیات آن پیشآمدهای مهلک را به آن حضرت اطلاع میداد و برای جلوگیری و دفاع و نجات از آن مهالک دستورهای لازمه را به عمل میآورد.
شیخ محمد نصرتآبادی و نوبختی: آقای بابویهی ممکن است جنابعالی پارهای از آن خطرهای دینی را برای ما واگو کنید و شرح دهید تا بر بینایی ما بیفزاید و اشکال ما را برطرف و نگرانی ما را زایل نماید:
بابویهی: آقای نصرتآبادی و آقای نوبختی خطرهایی که متوجه پیغمبر(ص) و دین اسلام شده دو قسم میباشند:
اول حادثههایی است که در زمان حیات آن حضرت رخ داده است.
قسم دوم پیشآمدهایی است که پس از رحلت آن وجود مقدّس(ص) به ظهور و بروز رسیده است.
امّا قسم اول: اینک من بعضی از آنها را از کتابهای خود شما اهل تسنّن نقل میکنم پس به عرایض ذیل توجه نمایید: