امّا احادیثی که در کتب اهل تسنّن درباره حج تمتع وارد شده از این قرار است:
صحیح بخاری (چهار جلدی ج 1 کتاب الحج باب جواز التمتع ص 272 مینویسد:
عن عمر ان بن حصین قال انزلت آیه المتعة فی کتاب الله ففعلناها مع رسول الله صل الله علیه و آله و سلم و لم ینزل قران یحرّمها و لم ینه عنها حتی مات، قال رجل برأیه ما شاء.
برای اطلاع بیشتر به همین صفحه و جلد از صحیح بخاری مراجعه نمایید که احادیث متعددهای در همین موضوع حج تمتّع نقل شده است.
صحیح مسلم کتاب الحج باب التقصیر فی العمره مینویسد:
عن ابی نضرة قال کنت عند جابر بن عبدالله فأتاه آت فقال ان ابن عباس و ابن الزبیر اختلفا فی المتعتین (یعنی متعتی الحج و النساء فقال جابر فعلناهما مع رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ثم نهانا عنهما عمر.
باید دانست که احادیث به این مضمون (یعنی هم واجب بودن حج تمتع را بفهماند و هم جلوگیری عمر را از عمل به حج تمتع تصریح کند بسیار است طالبین اگر اکتفا به دو حدیث فوق نمیکنند ناگزیر به کتب نامبرده ذیل مراجعه نمایند:
1. «مسند» احمد حنبل ج1 و ج 3؛ 2. «مسند» طیالسی ج 8؛ 3. «سنن» بیهقی ج 5؛ 4. «شرح معانی الاثار» طحاوی؛ 5. «کنزالعمال» متّقی ج 8 و همچنین دیگر صحاح و کتب احادیث با اندک اختلاف در لفظ این دو معنا را نقل کردهاند.
آنچه در اینجا سزاوار تأمل و شایسته دقت میباشد، اینست که عمر بن خطاب با کمال وقاحت و بیباکی برخلاف حکم خدا و رسول قدم برداشته و از حج تمتّع و مُتعه نساء شدیداً جلوگیری کرده و عاملین این دو را تهدید به کیفر نموده.
با آنکه احادیث بیشمار از طریق سنی و شیعه (که اندکی از آنها را به عرض خوانندگان رساندم درباره وجوب ابدی حج تمتّع از پیغمبر صل الله علیه و آله وارد شده است، و قرآن مجید هم آن را واجب نموده که میفرماید: «فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ الآیه» که در پیش آن را یادآوری نمودم.
و خداوند سبحان به اَحَدی (حتی انبیاء علیهم السلام اجازه نداده است که در دین خدا از پیش خود رأی دهند و حکمی جعل نمایند، بلکه شدیداً این گونه افراد را تهدید کرده و چنین متجاوزین را در ردیف کفار معرفی نموده، چنانکه میفرماید: «وَمَن لَمْ یحْكُم بِمَا أَنْزَلَ اللهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ» المائده: 44. و پیغمبرش(ص) نیز این اشخاصی را که به رأی خودشان در دین خدا حکم میکنند مهدور الدم اعلام کرده و حکم به قتل آنان داده است، چنانکه فرموده: من قال فی دیننا برأیه فاقتلوه. [419]
خوانندگان محترم بخوانید و بدون طرفیت و یا طرفداری و بدون تعصّب بلکه از روی انصاف قضاوت کنید، و ببینید عمر بن خطابی که میگوید: حج تمتّع و متعه زنان در زمان پیغمبر(ص) مشروع بوده لیکن من از آنها نهی میکنم و عاملین آنها را عقاب مینمایم آیا او مشمول آیه شریفه فوق نیست؟ آیا او این حدیث رسول الله(ص) شامل او نمیشود؟
البته خوانندگان متوجه باشند که اگر ایشان را تعصب گریبانگیر شود و به غیر ما انزل الله حکم کنند، خودشان هم مشمول آیه شریفه بالا خواهند شد.