آن‌چه را پیغمبر می‌گوید همه را از قرآن گرفته است

بابویهی: آقای شیخ محمد نصرت‌آبادی و آقای نوبختی به آیات و بیان ذیل جداً توهج نمایید:

« وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا » [44]
فَلْیحْذَرِ الَّذِینَ یخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ » [45]
« مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْی یوحَى » [46]
« وَالَّذِی أَوْحَینَا إِلَیكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ». [47]

آیه شریفه اول و دوم به ما دستور می‌دهند که تمام اوامر و نواهی پیغمبر(ص) را بایستی امتثال کنید، به آن‌چه امر می‌کند عمل نمایید و آن‌چه را نهی می‌نماید ترک کنید، از این دو آیه شریفه به این نتیجه می‌رسیم که تمام اوامر و نواهی آن حضرت خواه به صورت آیه قرآن باشد و یا به صورت گفتارهای غیر قرآنی بایستی اطاعت شود و گرنه به عذاب دردناک گرفتار خواهیم شد.

دو آیه شریفه اخیر حقیقت و واقعیتی را برای ما بیان می‌کنند که اولاً این کتاب کریم وحیی است الهی که از جانب خداوند متعال به پیغمبر(ص) وحی شده است و ثانیاً آن‌چه را پیغمبر(ص) بر زبان جالری می‌نماید جز وحی چیز دیگر نیست، هوای نفس در کار نمی‌باشد.

از مجموع گفتار بالا این نتیجه دقیق به دست می‌آید که هر چه را رسول الله(ص) برای امت بیان فرمایند از اوامر و نواهی و حِکَم و اَمثال و پند جمیع آن‌ها از کتاب کریم خداوند متعال گرفته شده که اگر در ظواهر آیات شریفه به آن‌ها تصریح نشده باشد. قطعاً در باطن و مکنون آن آیات مندرج و مستور خواهد بود به طوری که آن حضرت(ص) می‌توانند جمیع مطالب را از بطون و درون کتاب الله استنباط و استخراج کنند به نحوی که هیچ عالم و دانشمندی نمی‌تواند این گونه از کتاب کریم بهره‌برداری نماید مگر به راهنمایی آن وجود مقدّس.

بابویهی: آقای نصرت‌آبادی و آقای نوبختی اگر در گفتارهای فوق کاملاً توجه کرده باشید اشکالی را که در بالا مطرح نمودید حل شده می‌یابید.

نصرت‌آبادی، نوبختی: آقای بابویهی چگونه مطالب فوق جواب‌گوی اشکال ما است؟

[44]. الحشر: 7.

[45]. النور: 63.

[46]. النجم: 2 و 3 و 4.

[47]. فاطر: 31