لعنت کردن پیغمبر حَکَم بن عاص و نسل او را

باز در همان کتاب و همان جلد و صفحه می‌نویسد:

125. وعن الواقدي استأذن الحكم بن العاص على رسول الله صلى الله عليه وسلم فعرف صوته فقال ائذنوا له لعنه الله ومن يخرج من صلبه الا المؤمنين منهم وقليل ما هم، ذو مكر وخديعةيعطون الدنيا وما لهم في الاخرة من خلاق، وكان لا يولد لاحد ولد الاّاتى به النبي صلی الله علیه و سلم، فاتي اليه بمروان لما ولد، فقال هو الوزغ بن الوزغ الملعون بن الملعون.

ترجمه حدیث به طور خلاصه:

واقدی می‌گوید حکم بن عاص اجازه خواست که وارد بر پیغمبر(ص) شود، آن حضرت صدای او را شناخت، فرمود او را اذن دهید، خدا لعنت کند او را و هر کسی که از صلب او متولد می‌شود، مگر مومنی و آن هم اندکست، حکم و اولاد او، حیله باز و فریب‌گر می‌باشند، دنیا به آنان داده می‌شود و در آخرت نصیبی ندارند، (سپس واقدی می‌گوید) اهل مدینه هنگامی که فرزندی از ایشان متولد می‌شد، او را به حضور آن حضرت می‌آورند، روزی مروان پسر حَکَم را (پس از تولّد) نزد پیغمبر(ص) آوردند، فرمود اینست وزغ پسر وزغ و ملعون پسر ملعون.

باز در همان کتاب و همان جلد و صفحه می‌نویسد:

126. وعن جبير بن مطعم كنا مع رسول الله صلى الله عليه وسلم فمرّ الحَكَم بن العاص فقال النبي صلى الله عليه وسلم: ويل لامتي مما في صلب هذا.

خلاصه ترجمه: جبیر می‌گوید ما با رسول الله(ص) بودیم که «حَکَم» از آن‌جا می‌گذشت، آن حضرت فرمود: وای بر امت من از آن کسانی که در صُلب این مرد هستند. منظور پیغمبر(ص) خلفاء بنی امیه است که مروانیّین باشند، و جمیع آنان از نسل همین حکم به وجود آمده‌اند. صدق رسول الله(ص)

بابویهی: این بود نمونه‌ای از اعمال و رفتارهای پلید و ننگین «حَکَم بن عاص» عموی عثمان بن عفان و چنان‌چه بخواهم آن‌چه را که تاریخ درباره او ثبت کرده است بنویسم، صفحات بی‌شماری را پرخواهد کرد ولی همین مقدار از کردارهای نامبرده او برای اثبات خباثت و لئامت این مرد کفایت می‌کند.

خلاصه: آن‌چه احادیث و کتب تاریخ نشان می‌دهند اینست که بنی‌امیه عموماً مورد لعنت خدا و پیغمبر(ص) واقع شده، و بنی العاص از ایشان (که خلفاء مروانیین باشند) به طور عموم و خصوص لعنت شده‌اند.