به جای گذاران بدعت و سنّت و پاداش آنان

چنان‌که جلال الدین سیوطی در تفسیر درّ المنثور جلد 5 صفحه 260 ذیل آیه شریفه: «إِنَّا نَحْنُ نُحْی الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ الآیه» (یس: 12) (یعنی به درستی که ما زنده می‌کنیم مردگان را و می‌نویسیم آن‌چه را پیش فرستاده‌اند و اثرهایشان را ).

117. و اخرج ابن ابي حاتم عن جرير بن عبدالله البجلي قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم من سنّ سنة حسنة فله اجرها و اجر من عمل بها من بعده من غير ان ينقص من اجورهم شيء، ومن سنّ سنة سيئة كان عليه وزرها ووزر من عمل بها من بعده لاينقص من اوزارهم شيء ثم تلا هذه الآية وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ.

(خلاصه ترجمه): عبدالله بجلی می‌گوید: پیغمبر(ص) فرمود هر کسی که سنّت و رَوِش نیکویی از خود به جای بگذارد، برای او است پاداش و جزایش، و هم‌چنین برای اوست پاداش هر کسی که بعد از او به این سنّت عمل نمایند بدون آن‌که از پاداش عالمین چیزی کم شود.

و هر کسی که سنّت و روش بدی را از خود به جای بگذارد، برای او است کیفر و جزای این عملش و هم‌چنین برای اوست کیفر عاملین به این سنت بدون آن‌که چیزی از کیفرشان کم شود (سپس آن حضرت(ص)) آیه شریفه (فوق را) تلاوت نمودند: وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ.

بابویهی: وقتی گفتارهای من به پایان رسید، آقای نوبختی رو کرد به شیخ محمد نصرت‌آبادی، گفت آقای نصرت‌آبادی، تفاوت خوش‌باوری و ساده‌لوحی با تحقیق و درون شکافی از زمین تا آسمانست، راستی کسی که به مطالب رسیدگی نکند، و بی تحقیق دنبال هر صدایی برود پشیمانی‌هایی خواهد کشید، آقای نصرت‌آبادی، شما ببینید این شورای عمر را هر کس که با نظر سطحی به آن نگاه می‌کند خیال می‌کند، کار نیکویی است لیکن بعد از آن‌که آقای بابویهی تمام اطراف و جوانب آن را تحقیق و بررسی نمودند و درون آن را به ما نمایاندند می‌بینیم هیچ تناسبی با پندار پیشین ما ندارد، و فاصله میان این دو نظر مانند فاصله بین مشرق و مغرب است.

شیخ محمد نصرت‌آبادی: آقای نوبختی به نکته دقیقی توجه پیدا کردید و این گفتارتان صد در صد صحیح است، من و شما بایستی از آقای بابویهی درس یاد بگیریم یعنی آن‌چه را که می‌بینیم و می‌شنویم و می‌خوانیم پیروی نکنیم و تا آن را تحقیق و برسی کامل ننماییم به آن دل نبندیم و به آن معتقد نشویم.

بابویهی: آقای نصرت‌آبادی و آقای نوبخختی مطالبی که تا این‌جا درباره تشکیل شورا برای شما گفته‌ام تمام آن‌ها از کتب اهل تسنن بوده و برای آن‌که اطمینان خواطر پیدا کنید، اینک متن آن‌ها را ذیلاً نقل می‌کنم ولی آن‌چه از عبارت‌هایی که مورد نیاز است که ترجمه آن‌ها را قبلاً به عرضتان رساندم، بیان می‌کنم، و از اضافات آن‌ها صرف‌نظر شده و به جایشان صِفر گذارده می‌شود: