رحلت پیغمبر و سر گیر شدن اختلاف میان مسلمین

بابویهی: آقای نوبختی برای آن‌که موضوع اول برایتان واضح شود به گفتارم توجه نمایید:

یکی از معجزات قرآن کریم آن است که مبدأ پیدایش و سرچشمه اختلاف مسلمین را قبل از آن‌که واقع شود، پیش‌گویی نموده، مسلمانان‌را از این واقعه خطرناک تهدید کرده و به ایشان گوشزد نموده که یک حادثه وخیمی را در پیش دارید.

و این پیش‌آمد مهلک هنگامی رخ می‌دهد که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم رحلت نماید و از میان شما برود.

منظور از این اعلامِ قرآن کریم، توجه دادن صحابه پیغمبر(ص) و مسلمانان آن زمان است به آتشِ فتنه‌ای که به همین زودی‌ها شعله‌ور می‌شود و آنان را احاطه می‌کند، تا بلکه پیش از وقوع آن، مسلمین خود را مجهّز کنند، وحدت خویش را حفظ نمایند تا در برابر عمل انجام شده‌ای قرار نگیرند و اختیارات از آنان سلب نشود، تا در نتیجه، مشقت‌ها و رنج‌هایی را که در راه اسلام بر خود همواره کرده، به هدر نرود و زحمات بیست و سه ساله رسالت پایمال نشود.

آقای نوبختی دلیل گفتارم این آیه شریفه است:

وَمَا مُحمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن ینْقَلِبْ عَلَى عَقِبَیهِ فَلَن یضُرَّ اللهَ شَیئاً وَسَیجْزِی اللهُ الشَّاكِرِینَ.[1]

نیست محمد(ص) مگر پیغمبری که رسولانی پیش از او آمدند و چنان‌چه او بمیرد و یا کشته شود، آیا شماها برگشت می‌کنید به قهقری و به سوی ضلالت و گمراهی پیشین خود برمی‌گردید؟ و اگر چنین کنید، هیچ زیانی به خداوند نمی‌رسانید و خداوند پاداش می‌دهد سپاس‌گذاران را.

بابویهی: آقای نوبختی آیه شریفه بالا «آیه انقلاب» به طور اجمال و سربسته به ما می‌فهماند که بسیاری از افراد این امت پس از رحلت پیغمبر(ص) به اختلاف و تفرقه شدیدی گرفتار خواهند شد به طوری‌که از دین خود برمی‌گردند و مخالفت پیغمبر خود را می‌نمایند و عقب گرد می‌کنند یعنی به همان ضلالت و جهالتی که در پیش داشتند رو می‌کنند (تأیید می‌کند این آیه شریفه را همین تشتّت و تفرقه‌ای که میان مسلمین جهان وجود دارد، و اشاره آیه شریفه را آشکارا با تفصیل به ما نشان می‌دهند)

برای تأیید و تحکیم گفتار بالا ناچار پاره‌ای از روایت‌هایی که پرده از روی این سرّ برمی‌دارند:

از کتاب‌های اهل سنت ذیلا برای شما نقل می‌کنم:

[1]. آل عمران: 144.