عمر و پاره‌ای از رفتار او را بشناسید

(دوم عمر بن خطاب) بابویهی: روز چهارشنبه 15 ذیقعده برابر با 2 شهریور بود که مجدداً مجلس بحث تشکیل شد آقایان وارد شدند، پس از انجام تشریفات مرسومه این‌جانب بابویهی رو به آقایان کرده گفتم روز گذشته به شما وعده دادم که در این جلسه برخی از احوالات عمر بن خطاب را به عرضتان برسانم اکنون به عرایضم توجه نمایید:

20. عده‌ای از تاریخ‌نویسان اهل تسنن از جمله: تاریخ طبری جلد 3 صفحه 198، شرح ابن ابی‌الحدید جلد 1ص 128، تاریخ ابن‌کثیر جلد 5 صفحه 243 و دیگران می‌نویسند روز رحلت پیغمبر(ص) عمر بن خطاب اعلام خطر می‌کرد که کسی فوت آن حضرت را افشا کند متن گفتارش این است:

لا اَسْمَعُ رَجُلً یَقُولُ ماتَ رَسُولَ اللهِ اِلاّ ضَرَبْتُهُ بِسَیفی اَوْ یَقوُلُ مَنْ قالَ اِنَّه ماتَ عَلَوتُ رَأسَهُ بِسَیفی وَ انّما اِرْتَفَعَ.

عمر می‌گفت نشنوم از مردی که بگوید رسول خدا مرده است مگر آن‌که با شمشیرم او را می‌زنم «یا می‌گفت» هر کس بگوید او «رسول الله» مرده است با شمشیرم سر او را از تنش جدا می‌کنم به تحقیق او به آسمان بالا رفته است.

یکی از شعراء عرب به نام حافظ ابراهیم در این مورد اشعاری سروده یکی از آن‌ها اینست:

یَصیحُ مَنْ قالَ نَفْسُ الْمُصطَفی قُبِضَتْ           عَلَــوتُ هــامَتَه باَلسَّیــفِ اَبْرِیهــا

21. امام شهرستانی شافعی در کتاب خود «الملل و النحل» ج1 صفحه 29 می‌نویسد:

قال عُمَرَ بن الخطّابِ: مَنْ قالَ اِنَّ مُحمداً قَد ماتَ قَتَلتُهُ بِسَیفی هذا وَ اِنَّما رفع اِلی السَّماءِ کما رَفِعَ عیسی علیه السلام.

عمر بن خطاب گفت هر کس بگوید محمد مرده با شمشیرم او را می‌کشم همانا محمد بالا برده شده است به آسمان همان‌طوری که عیسی(ع) بالا برده شد.

بابویهی: آقای نصرت‌آبادی و آقای نوبختی برداشت شما از این گفتار عمر (در چنین روز، روز رحلت اولین شخصیت جهانی و سرامد رجال الهی، اشرف کائنات خاتم انبیاء محمد(ص)) چیست؟

شیخ محمد نصرت‌آبادی و آقای نوبختی: آقای بابویهی ما هر روزی که خدمت شما می‌آییم یک سلسله مطالبی را از شما می‌شنویم که در مخیّله ما خطور نمی‌کرده که چنین امری واقع شده باشد و از شنیدن این امورات اعصاب ما در شکنجه واقع می‌شود. دیروز گذشته درباره ابابکر رفتارها و کردارهایی را شنیدیم که زندگی را برای ما تلخ و دشوار نمود. امروز نیز سانحه غم‌انگیز و بُهت‌آور و کوبنده‌ای به گوش ما می‌خورد، ما بایستی این دو حدیث را نیز (مانند احادیث گذشته) از نزدیک بررسی کنیم و به کتاب‌هایی که شما نام بردید مراجعه نماییم ولی قضاوت و برداشت از این احادیث بالا را نیز خود جناب‌عالی متعهد شوید، زیرا وقتی شخص تأثرات و ناگواری‌های شدیدی به او وارد شود ناطقه او گویا نخواهد شد و نمی‌تواند حق مطلب را ادا کند.

بابویهی: آقای نصرت‌آبادی و آقای نوبختی چون حَکَمیّت این دو حدیث را به من واگذار نمودید به عرایضم کاملاً توجه نمایید: