قسمت سیزدهم از «ثم اعرف» تا «ما کان عظیما»
امام علیه السلام در این قسمت از کلامش به مالک امر میفرماید که با زحمتکشان از مردم با عدالت رفتار نما، به این بیان:
اولاً رنج و زحمت هر کسی را برای خود او به حساب آور و کار احدی را نسبت به دیگری مده.
ثانیاً در پاداش دادنِ به کارگران کوتاهی مکن، هنگام سر رسیدن کار اجرتشان را بده، تأخیر نینداز و از حقشان نیز کم مگذار.
و ثالثاً بایستی ارزش هر عملی را به دست آوری بدون آنکه کننده آن را در نظر بگیری، نتیجتاً اگر عامل شرافتمندی کار کوچکی را انجام داد، نباید به جهت شرافت او، پاداش بزرگی به او بدهی و همچنین اگر شخص پستی عمل بزرگی را به جا آورد، باید مزد قابلی به او کارسازی نمایی، و به پستی او نگاه نکنی.