شیخ محمد نصرتآبادی: آقای بابویهی راستی وقتی انسان به تاریخ مراجعه میکند، و از احوالات امیرالمؤمنین(ع) جویا میشود، میبیند که جمیع این صفتهایی که شما بیان نمودید در آن حضرت جمع بوده، خصوصاً نهج البلاغه که خطبهها و کتب و رسائل آن، شاهد و گواه خصلتهای پسندیده او میباشد و راستی علی بن ابیطالب علیه السلام نمونه دهر و بینظیر روزگار است.
بابویهی: آقای نصرتآبادی نه فقط ما مسلمین به مناقب و فضائل بیکرانش معترفیم بلکه جمیع ملل جهان از تمام ادیان در برابر عظمت و رفعت مقامش انگشت حیرت به دندان گرفته و از شعاع علوم و معارفش کسب فیض مینمایند.
شما ببینید مؤلف شهیر «جُورج جرداق» مسیحی در کتاب خود: « الامام علیّ صوت العدالة الانسانیّه » ج 1 ص 47 میگوید: ای دنیا کاشکی میتوانستی که تمام قوا و نیروی خود را در یکجا متراکم کرده، تا در هر عصری مانند علی(ع) به جهان بشریت تحویل دهی که همانند او واجد آن عقل کامل و آن قلب نیرومند و آن لسان گویا و آن ذوالفقار بُرنده باشد.
متن عبارت او پس از صفحاتی در توصیفات بیشمار حضرتش و مدیحهسرایی بیکران او، چنین است:
و ماذا علیک یا دنیا لو حشدت قواک فاعطیتِ فی کل زمنٍ علیّاً بعقله و قلبه و لسانه و ذی فقاره.
بابویهی: آقای نصرتآبادی من در جواب ایشان میگویم: ای استاد جرداق این آرزوی شما در همان زمانهای اول لباس وجود به خود پوشید و این خواسته جنابعالی به حقیقت پیوست، یعنی خداوند منّان برای پیغمبر خود(ص) دوازده وصی مقرّر فرموده که یکی پس از دیگری این مقام را در دست میگیرند که اولین آنان همان علی بن ابیطالب علیه السلام و بقیّه ایشان یازده فرزندان آن بزرگوار میباشند که هر کدام از آنان علیّ زمان خود بوده و به همان اوصاف و خصلتهای پسندیده پدر معزّزشان متصف بودهاند که اوّلین ایشان امام حسن مجتبی و آخرینشان حضرت مهدی حجت بن الحسن العسکری علیهم السلام که در قید حیات و در پس پرده غیبت از دیده بشر نهانست.
شیخ محمد نصرتآبادی: آقای بابویهی استاد جورج جرداق که اینجا حضور ندارند تا به شما ایراد کنند ولی من به جای این مؤلف معاصر از جنابعالی سوال میکنم که چگونه آن یازده فرزند امیرالمؤمنین علیه السلام علیّ زمان خود بوده و به تمام اوصاف و خصلتهای آن حضرت متصف بوه، با آنکه یک چنان ظهورات و بروزاتی از آنان دیده و شنیده نشده است.
بابویهی: آقای نصرتآبادی «حفظت شیئاً و غابت عنک اشیاء» شیعه (با دلیلهای محکمی که در دست دارد) معتقد است که جمیع اوصیاء دوازدهگانه پیغمبر(ص) که علی بن ابیطالب و یازده فرزندش باشد علیهم السلام همه آنان معصوم میباشند و به جمیع صفات حسنه متصف و از تمام اوصاف رذیله منزّه هستند، و علومشان متخذ از مدینه علم یعنی از جد بزرگوارشان پیغمبر(ص) به ایشان رسیده است، لیکن نکتهای در اینجاست که بر همه کس واضح و آشکارا نیست و آن اینست: