صفحه اصلی   ارتباط با ما

Top of Box
Login ورود کاربران
کلمه کاربری

رمز عبور


Bottom of Box
Top of Box
Statistics آمار بازدیدکنندگان کاربران آنلاین : 31
بازدید های امروز : 13,979
بازدید های دیروز : 36,447
کل بازدید ها : 42,608,215
بازدید از این صفحه : 5899
پر بازدید ترین روز : 1392/2/23
بیشترین بازدید : 101023
بیشترین کاربر آنلاین : 623
Bottom of Box
Top of Box
با قرار دادن لینـک و لـوگـوی ما در وب سـایت یا وبـلاگتان جـهت معرفی و تـشویق بـازدیـدکنندگان به بازدید از این سایت از اجـر معنوی آن بهره مند شوید
Logo of Monazere.ir
Bottom of Box

برنامه نویسی اختصاصی
هاست 50 مگابایت
یک دامنه ir
ریسپانسیو
قابلیت ارتقا


وزراء حکّام چه کسانی باید باشند؟

قسمت هفتم از «ان شروز رائک» تا «و تدنی من العزّة» .

امام علیه السلام در این قسمت از کلامش به مالک اشتر (رحمه الله) دستور می‌دهد که چه افرادی را برای وزرات خود انتخاب کند و از چه اشخاصی بر حذر باشد:

مقام وزارت منصب خطیر و پر اهمیّتی است که از هر کس ساخته نیست، زیرا وزیر شریک سلطانست در سلطنت و معاون و کمک کار اوست در امورات کشوری و محل اسرار و همنشین اوست در خلوت‌ها و محافل خصوصی او.

و چون یکی از شئونات، حاکم جلوگیری از خلاف و گناه می‌باشد، بایستی وزیری را در نظر بگیرد که در این جهت معین و یاور او باشد، و از طرفی چون مقام وزارت نیازمند به اطلاع مملکت داری است، پس باید کسی را انتخاب کند که سابقه این منصب را داشته، و واجد هر دو جهت باشد، یعنی هم به امور کشوری آشنا بوده، و هم از نظر دیانت از اعوان ظلمه و وزراء سلطانین خلافکار و ستمگران پیشین نبوده باشد.

نتیجتاً وظیفه حاکم اینست کسانی را که سابقه وزارت دارند کنجکاوی کند و از احوالات آنان جویا شود، و هر کدام از ایشان که سوء سابقه نداشته و معین ظالمین و همکار گناهکاران از حکّام قبل نبوده است برگزیند، و او را از خواصّ و وزیر خود قرار دهد، و این رجال دینی به اضافه آشنایی بسیارست هزینه‌شان برای حاکم کم‌تر و یاوری آنان نیکوتر و مهربانیشان بیش‌تر می‌باشد.

ولی وزرایی که کارگردانان اشرار بوده و در خلاف و جنایت شریک حکّام وقت خود بوده‌اند، نبایستی یک چنین جرثومه‌های فساد را در این منصب جای بدهد،.

و ضمناً بایستی حاکم وقت به مردمان پرهیزکار نزدیک شود و با آنان تماسّ کامل داشته باشد، و نگذارد که این سلسله از رعایا او را بستایند، و در برابر نیکویی‌های او مدحش کنند زیرا این ستایش شخص را خودپسند و سرکش بار می‌آورد.