صفحه اصلی   ارتباط با ما

Top of Box
Login ورود کاربران
کلمه کاربری

رمز عبور


Bottom of Box
Top of Box
Statistics آمار بازدیدکنندگان کاربران آنلاین : 40
بازدید های امروز : 36,906
بازدید های دیروز : 36,120
کل بازدید ها : 42,955,060
بازدید از این صفحه : 6132
پر بازدید ترین روز : 1392/2/23
بیشترین بازدید : 101023
بیشترین کاربر آنلاین : 623
Bottom of Box
Top of Box
با قرار دادن لینـک و لـوگـوی ما در وب سـایت یا وبـلاگتان جـهت معرفی و تـشویق بـازدیـدکنندگان به بازدید از این سایت از اجـر معنوی آن بهره مند شوید
Logo of Monazere.ir
Bottom of Box
برای اضافه کردن این صفحه به لیست , ابتدا باید با کلمه کاربری و رمز عبور خود وارد سایت شوید

برنامه نویسی اختصاصی
هاست 50 مگابایت
یک دامنه ir
ریسپانسیو
قابلیت ارتقا


بیماری کِبر و خودپسندی را با نظر در مُلک و قدرت خداوند درمان کنید

قسمت چهارم از «و ذا احدث لک» تا «و یهین کل مختال» :

امام علیه السلام در این قسمت از گفتارش به مالک اشتر اعلام خطر می‌کند که اگر این مقام حکومت سبب شود که تو خود را با عظمت و شکوهمند بپنداری، و خودپسندی و تکبّر بر تو عارض گردد، بدان که آفتی روحی ترا فرا گرفته، و در خطر معنوی بزرگی واقع شده‌ای، که اگر آن را درمان نکنی هلاک خواهی شد.

زیرا عظمت و کبریایی منحصر به ذات پروردگار می‌باشد و بس، و هر کسی خود را در این صفت با خداوند برابر کند، و خویش را در قدرت و توانایی مشابه او قرار دهد، بداند که خدا او را خوار و پست خواهد نمود، پس هرگاه این حالت تکبّر و نخوت به شخص دست دهد بایستی به سبب اموری که ذیلاً بیان می‌شود خود را درمان نماید:

همان طوری که امراض و دردهای جسمانی و بدنی را به توسط ضد آن‌ها معالجه می‌کنند، همین طور هم می‌باید مرض‌های روحی را به سبب چیزهایی که ضد آن‌ها محسوب می‌شود علاج نمود، مثلاً اگر بر مزاجی حرارت غلبه کند، آن را تبرید می‌کنند یعنی به واسطه دارو یا غذاهای مرطوب و خنک آن حرارت را رفع می‌نمایند، و یا اگر صفرا در انسان زیادتی کند، چیزهایی را که ضدیّت با صفرا دارد ـ از قبیل ترشی آلات ـ مصرف می‌کنند تا آن خلط صفراوی را از بین ببرند، همین طور باید آفت‌های روحی و نفسانی را با اضداد آن‌ها اصلاح نمود.

امام علیه السلام دو موضوع را در این‌جا تذکر می‌دهد که با آن حالتِ تکبّر و تنجتر ضدیّت دارند و آن را درمان می‌کنند، امّا موضوع اول:

این چنین شخص ـ که باد نخوت او را گرفته ـ می‌بایست عالَم آفاق و مُلک خداوند متعال را در نظر آورد، و در آن عمیق شود، و با خود بگوید: این فضای نامحدود، و این افلاک، و این کههکشان‌ها و این کروات بی شمار و موجودات در آن‌ها را چه کسی به وجود آورده؟ و پس از آفرینش چگونه آن‌ها را از زوال و نیستی نگهداری می‌کند؟ و نیازهای جمیع آن‌ها را برطرف می‌نماید.

وقتی این فکر برای این شخص پیش آمد، قهراً در خود یک نوع حقارت و پستی مشاهده می‌کند، که با حالت پیشین او ضدیّت دارد که در نتیجه آن را نابود کرده و درمان می‌نماید.

امّا موضوع دوم: این شخص باید در خویش نظر کند، بدن و کالبد خود را تحت مطالعه قرار دهد، تا آن حالت نخوت را ریشه‌کن نماید.

نوبختی: آقای بابویهی موضوع اول را که میان نمودید من توانستم بفهمم ولی این موضوع دوم احتیاج به شرح دارد خواهشمندم آن را برای ما توضیح دهید.