3. حَکَم بن ابی العاص و برگرداندن عثمان ازطائف

یکی دیگر از خلاف‌های عثمان اینست: حَکَم بن ابی العاص را که پیغمبر(ص) او و نسلش را لعنت کرده و به طائف تبعیدش نمود، عثمان او را به مدینه برگردانید (با آن‌که ابابکر و عمر این چنین ننمودند) و صد هزار درهم نیز به او بداد (چنان‌که این قسمت از عبارت ابن ابی الحدید این موضوع را نشان می‌دهد).

و اعاد الحکم بن ابی العاص بعدان رسول الله صلی الله علیه و آله قد سیّره ثم لم یرده ابوبکر و عمر و اعطاه مأة الف درهم.

140. و حلبی در کتاب « السیرة الحلبیّة » جلد 1 صفحه 317 می‌نویسد:

و غربّه عن المدینة الی وج الطائف فلم یزل حتی ولی ابن اخیه عثمان رضی الله تعالی عنه الخلافه فدخل المدینة بعدان سأل عثمان ابابکر فی ذلک فقال لا احلّ عقدة عقدها رسول الله صلی الله علیه و سلم، ثم سأل عمر لما ولی الخلافة فقال له مثل ذلک، و لما ادخله عثمان نقم علیه الصحابة بسبب ذلک الخ.

پیغمبر(ص) حَکَم بن ابی العاص را از مدینه به طائف تبعید کرد و همواره در آن‌جا به سر می‌برد تا وقتی که پسر برادرش عثمان به خلافت رسید که در آن هنگام وارد مدینه گردید، بعد از آن‌که عثمان از ابابکر درخواست نمود که او را آزاد کند، ابابکر در جواب او گفت: من باز نمی‌کنم آن‌چه را که پیغمبر(ص) گره زده است، و چون عمر به خلافت رسید، باز عثمان این درخواست را از او بنمود، عمر هم همین جواب ابابکر را به او داد، و هنگامی که خود عثمان به خلافت رسید او را به مدینه برگردانید و اصحاب او را به سبب این کارش سرزنش می‌کردند.

شیخ محمد نصرت‌آبادی: آقای بابویهی این حدیث دنباله‌ای دارد و جناب‌عالی آن را نخواندید و آن اینست: فقال انا کنت شفّعت فیه الی رسول الله صلی الله علیه و سلم فوعدنی بردّه.

بابویهی: آقای نصرت‌آبادی من هم این دنباله حدیث را دیده‌ام، ولی چون می‌دانستم که این گفتار عثمان صددرصد دروغ است، آن را نقل نکردم.

نصرت‌آبادی: آقای بابویهی شما از کجا فهمیده‌اید که این گفتار عثمان دروغست و دلیل‌تان چیستَ

بابویهی: آقای نصرت‌آبادی من در این‌جا از شما سؤالی می‌کنم: (عثمان می‌گوید من از پیغمبر(ص) درخواست رهایی «حَکَم» را نمودم و آن حضرت به من وعده دادند که او را آزاد کنند) آیا ممکن است پیغمبر(ص) به کسی وعده‌ای بدهد و به آن وفا نکند؟

نصرت‌آبادی: آقای بابویهی این چه سؤالی است شما می‌کنید؟ خداوند متعال در کتاب کریمش حضرت اسماعیل را می‌ستاید به این‌که او در وعده خود صادق و راستگوست و به آن وفا می‌کند

«وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِسْماعِیلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولاً نَّبِیاً» مریم: 54.

پیغمبر اسلام(ص) که اشرف و افضل انبیاء می‌باشد، سزاوارترند به آن‌که وفای به وعده نمایند، و چگونه می‌توان درباره آن حضرت این گمان ناروا را بُرد؟

بابویهی: آقای نصرت‌آبادی این گفتار شما جواب خودتان را می‌دهد، زیرا اگر راستی پیغمبر(ص) به عثمان وعده (برگرداندن حکم را) داده بوده است، قطعاً در زمان حیات خود او را به مدینه باز می‌آورد، ولی شما می‌بینید که در زمان ابابکر و عمر، حکم بن عاص در تبعید به سر می‌برد، و هر قدر عثمان از این دو نفر درخواست آزادی او را می‌نمود، ایشان قبول نمی‌کرد، از این‌جا معلوم می‌شود که این سخن عثمان واقعیت ندارد.

اضافه می‌کنم: اگر عثمان در این گفتارش راست گفته است، پس چرا این وعده پیغمبر(ص) را از پیش در میان اصحاب شایع نکرد، تا آن‌که پس از خلافتش (که این عمل را انجام داد) اصحاب عموماً او را سرزنش می‌کردند، و می‌گفتند: عثمان طرید رسول الله را برگرداند.

آقای نصرت‌آبادی اگر این عبارت از خود عثمانست، بدانید که او افتراء بر پیغمبر(ص) زده است، و اگر راویان حدیث این جملات را به آن اضافه کرده‌اند، قطعاً برای این بوه است که آبروی خلیفه‌شان را حفظ کنند، ولی غافل از آن‌که دروغ‌گو مفتضح خواهد شد، و کلام دروغ خودش را رسوا می‌کند.